หายหน้าไปนาน ก็พบว่ามียอดคนอ่านที่น่าตกใจ (แหงล่ะสิ ทิ้งไปตั้งสองปี) ก่อนอื่นขอสวัสดีทุกท่าน และขอบคุณที่แวะเวียนเข้ามาอ่านโลกของเด็กบ้าๆคนหนึ่งนะครับ
วันนี้ ก็กลับมาใช้ blogger.com ทำงานส่งอาจารย์ เพราะว่าตอนนี้มีเว็บเป็นหลักเป็นแหล่งของตัวเองแล้ว ที่ www.23august.com (ช่วงโฆษณาก็มา) ไปติดตามกันได้ครับ
กลับมาต่อ
ก็เลยแวะเข้ามาดูบทความเก่าๆที่ผมเคยเขียน สมัยเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว พบว่ามันมีความน่าอ่านมิใช่น้อย (เดี๋ยวๆๆ) เนื่องจากสมัยนี้ เขียนบทความอะไร ผมก็มักจะมี 555 อิอิ อุอุ อ่าวกำ :D บลาๆๆ >//< ..... ซึ่งพออ่านบทความตัวเองแล้วก็รู้สึกรำคาญยังไงชอบกล
บทความเก่าๆของผมไม่มีเลยแฮะ หรือมีก็จะมีน้อย ถึงมันจะน่ารำคาญมุกควายๆที่แทรกเข้ามาเป็นระยะๆ (==') แต่มันก็ไม่ได้มากมายอะไรถ้าเทียบกับบทความใหม่ๆที่เขียน ซึ่งมีไอ้พวกนี้อยู่แทบจะทุกย่อหน้า
หรือผมหลงลืมอะไรไป วิธีการเขียนแบบนั้นไป แนวคิดแบบนั้นไป หรือผมต้องการพูดต่อหน้าผู้คนให้ตลกมากขึ้น (ซึ่งแป๊กตามคาดการณ์) จนติดเอามาใช้กับบทความ
ผมก็ยังนึกไม่ออก
เราหลงลืมอะไรหรือเปล่า?
